اسلام در صورت توانایی فرد بر ازدواج، مجرد زیستن او را فضیلت نمی داند و حتی آن را نکوهش می کند. برای مثال، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید:
هر کس توانایی ازدواج کردن داشته باشد وازدواج نکند از ما اهل بیت (علیه السلام ) نیست.
در روایتی دیگر آمده است: زنی که مجرد بودن خود را فضیلت می دانست، بر امام صادق(علیه السلام) وارد شدو گفت: خداوند تو را سلامت بدارد. من زنی «متبتله» هستم. حضرت فرمود: «تبتل» نزد تو چیست؟ زن گفت: یعنی هیچ گاه ازدواج نخواهم کرد. حضرت فرمود: چرا ؟! زن گفت: با این کار به دنبال کسب فضیلت هستم. حضرت فرمود: از این کار صرف نظر کن؛ زیرا اگر در این کار فضیلتی بود، بی شک حضرت فاطمه (علیه السلام) برای کسب این فضیلت از تو سزاوارتر بود. چنین نیست که فردی در فضیلت بر حضرت فاطمه (علیه السلام) پیشی گرفته باشد.
تشویق به امر ازدواج در بسیاری از روایات ما دیده می شود. برای نمونه، پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله)فرمود:
هیچ بنایی در اسلام نزد خداوند متعال محبوب تر از ازدواج نیست.
دو رکعت نماز که فردهمسردار به جا آورد، بهتر از این است که مرد مجرد و بی همسر همه ی شب ها به نماز بایستد و تمام روزها را روزه بدارد.

بقیه مطالب در ادامه مطلب