ساکت باش!
حتی برای یک لحظه.
به صدای نفسهایی که میفرستی تو و بیرون میدی گوش کن، به افکارت گوش کن، به جزئیات اطرافت گوش کن.
در دنیای امروز فن آوریها ما رو تحت سلطه خودشون گرفته اند. هر روز در حال خواندن، ارتباط برقرار کردن، صحبت کردن، تو اینترنت گشتن، از این تب به اون تب، از این لینک به اون لینک.
همیشه متصل بودیم، همیشه در حال فکر کردن، در حال صحبت کردن. اصلاً وقتی برای سکوت وجود دارد؟ زمانی که جلو کامپیوتر میشینی و یا آخر شب جلوی تلویزیون هم میشینی جز زمانهای سکوتت محسوب نمیشه.
قیمت این زندگی برای ما چیزی نیست جز از دست رفتن عمر، عدم آرامش و همیشه در اضطراب و استرس بودن.
ادامه مطلب رو از دست ندین>
از همه اینها بدتر اینست که با این همه سروصدا و جنب و جوش همه می دونیم که هیچ چیز درست انجام نمیشه. بهره وری پایین هست. کارهای زیادی انجام میدیم ولی چقدرشون مفید هست؟ اصلاً چندتاشون انجام دادنشون اهمیت داره؟
این روزها همه ما سعی داریم درست کار کنیم ولی قافل از اینم که آیا کار درست رو داریم انجام میدیم؟
یک نگاهی به یک روز خودمون بندازیم. صبح که از خواب بیدار میشیم، سر کار میریم، سر کلاس میریم، بعد از ظهر که برمی گردیم، شب تو خونه و… همش با عجله، با سرعت هر روز سعی میکنیم سرعتمون رو بیشتر کنیم. چرا ؟ برای اینکه فردا شاید بتونیم کارمون رو بهتر انجام بدیم ولی هر روز بدتر از دیروز میشه.
همه ما یک گوشی موبایل داریم توش کلی برنامه و آپلیکیشن برای کارهای مختلف، بعضی ها تبلت دارند بعضی ها نوت بوک. اگر جا بمونه چی؟ چقدر استرس داریم؟ چقدر فکر میکنیم ممکنه که یک چیزی خراب بشه؟ درسته؟
هر روز لیست کارهایی که باید انجام بدیم طولانی تر و بیشتر میشه. پس باید یاد بگیریم که بیشتر عجله کنیم. سرعت بالاتر.
حالا من اینجا می خوام بهت بگم آروم باش!
صبر کن.
عجله نکن.
لحظه ای ساکت باش، بشین همه چیزو خاموش کن، موبایلت، کامپیوتر، تلویزیون، تلفن، میزتو خالی کن از هر چیزی که مربوط به کارهای روزانت میشه.
حتی اگر شده برای ۵ دقیقه…
فقط ساکت بشین.
فکر هم نکن.
بزار اون چیزایی که تو ذهنت هستند خودشون بیانو برن لازم نیست با اونا بجنگی فقط صبر کن تا خودشون برن بیرون.
به صدای نفسهات گوش کن.
به صدای قلبت.
صدای زندگیست. تا حالا چند بار ازش تشکر کردی که اینطوری کار کرده تا تو بتونی به کارهات اونم با عجله برسی؟
بیا از این به بعد اگر شده حتی برای ۲ دقیقه هم که شده به طول مدت انجام کارهامون اضافه کنیم. یعنی چی؟ یعنی ۲ دقیقه از عجله ای که داریم کم کنیم.
هر روز یواشتر از روز قبل کار کن. کارهای مهم رو شناسایی کن و غیر ضروریها رو حذف کن.
هر روز بیشتر نفس عمیق بکش.
در هر لحظه فقط به کاری که در اون لحظه انجام میدی فکر کن. اصلاً فکر کن بعد از اتمام اون کار دیگه کلاً تو این دنیا هیچ کار دیگه ای نداری. این باعث میشه که عجله کم بشه، استرس و اضطراب پایین بیاد.
باعث میشه بیشتر شاد باشی، و از همه مهمتر باعث میشه بیشتر زندگی کنی. منظورم طول مدت زندگی نیست!
از الان سعی کن یواش تر راه بری. قدمهاتو بشمار. سعی کن در هنگام راه رفتن بجای اینکه به کارهات فکر کنی به قدمهات فکر کنی.
جلو و عقب رفتن پاهاتو حس کن. فشار روی کف پاتو حس کن. تکانهای پارچه شلوار روی زانوهاتو واقعاً حس کن.
اولش سخته ولی بعد از مدتی دیگه میشه عادت.
این تمرین از بهترین تمرینهای آرامش درونیست. با این تمرین کم کم به خودت مسلط میشی.
سعی میکنی که در زمان حال زندگی کنی.
پیر عشق استاد بلخی مولانا میگه: “دویدند نرسیدند، نشستند و رسیدند”
پس لحظه ای بشین و ساکت باش.
اگر این مطلب به شما کمک کرد، شما هم با اشتراک گذاشتنش به من و شاید دیگران کمک خواهید کرد.
موفق باشید و شاداب
رضا
