...
شخصی بمن گفت:
به قدری گناه کرده ام که حتی روی این را ندارم که یک بار دیگر نام مبارک خداوند را به زبان بیاورم ، به ذلت گناه افتاده ام از تنهایی و بی کسی و بی خدا بودن در حال خفه شدن و مرگ هستم چگونه باز خداوند را در کنار خودم حس کنم؟ آیا او از من متنفر است؟
من پاسخ دادم:
مهربانی و دلسوزی او چنان است که حتی راضی نمیشود، بنده گنه کار و خطاکار نیز آبرویش ریخته شود و نزد فرشتگان بیآبرو شود. او خود در حدیثی قدسی میفرماید: اگر کسانی که از من روی برمیگردانند، بدانند چقدر به آنها علاقه دارم، هر آینه از شوق جان میسپردند. این حدیث به خوبی نشان میدهد که خدا چقدر نسبت به بندگان گناهکار خود رئوف است و چقدر به آنها علاقه دارد.
جابر بن عبدالله انصاری نقل میکند: زنى نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟ پیامبر فرمود: قسم به خداوندى که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمیدهد، خدا حتما توبه او را قبول میکند و از او در میگذرد. به درستى که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقینا توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.» (مستدرک الوسائل ج 12 ص 131 باب 87)
شیطان همیشه اینگونه القا میکند که احساس کنیم رابطهمان با خدا تیره شده و او نیز از ما خسته است، اما تا به حال درمحبت یک مادر به فرزند دقت نموده اید؟ مادری که آغوش پر مهرش همیشه بروی فرزند گشوده است و از هیچ کمکی نسبت به او دریغ ندارد
روایت شده "معاذ بن جبل" از صحابه با دیده گریان خدمت رسول خدا(ص) رسید و سلام کرد، حضرت جواب فرمود و آنگاه پرسید چرا گریه می کنی؟ در جواب گفت؛ جوانی زیبا، بر در خانه است و همچون مادر جوان مرده گریه می کند و می خواهد به خدمت شما شرفیاب شود. حضرت فرمود؛ برو و جوان را نزد من آر، معاذ او را نزد آن حضرت برد، پس ازسلام، حضرت پرسید؛ جوان! چه چیز ترا به گریه انداخته است؟ گفت؛ چگون گریه نکنم در صورتی که مرتکب گناهانی شده ام که اگر خداوند بزرگ به بعضی از آنها مرا مواخذه کند وارد جهنم نماید و هرگز مرا نیامرزد؟!
در ادامه روایت آمده که حضرت فرمود به خدا مشرک شدی؟ گفت؛ به خدا پناه می برم که به خدایم شرک آورده باشم! فرمود؛ آیا کسی را که کشتن او حرام است کشته ای؟ گفت؛ نه، پیامبر اکرم(ص) فرمود؛ خداوند گناهانت را می آمرزد، گرچه به اندازه زمین های هفتگانه، دریاها، ریگها، درختان و مخلوقات درون آنها، باشد گفت؛ از همه اینها بزرگتر است. حضرت فرمود؛ خداوند گناهانت را می آمرزد گرچه به اندازه آسمانها،ستارگان،عرش و کرسی باشد.گفت؛گناهان من از همه آنها بزرگتر است.
معاذ در ادامه روایت می کند پیامبر(ص) با حالت خشمناکی نظر افکند و فرمود؛ وای بر تو ای جوان! گناهان تو بزرگتر است یا پروردگار تو؟ جوان به رو در افتاد و می گفت؛ سبحان الله ربی ما شی اعظم من ربی؛ ای پیامبرخدا! پروردگار من بزرگتر از هر بزرگی است. حضرت فرمود؛ آیا گناه بزرگ را جز بزرگ می آمرزد؟ جوان گفت؛ نه، آنگاه جوان ساکت شد
برگرفته شده از www.ayegraphy.blog.ir
...
...
...
پ ن: سلام عزیزانم
این خطبه مولا علی(ع) رو هم ضمیمه متن میکنم, ان شاء الله هممون از عاملان به سخنان دل نشین ایشون باشیم...
در تشویق به عمل
اکنون که در عرصه گاه حیات هستید عمل کنید، تا پرونده ها گشوده، و راه توبه باز، و رویگردان از حق به حق دعوت مى شود، و عاصى را امید مى دهند، پیش از آنکه چراغ عمل خاموش گردد، و مهلت از دست برود، و مدّت عمر سر آید، و راه توبه بسته شود، و فرشتگان (نامه ها را بسته) به آسمان روند. انسان باید از همه قدرت خود براى خود، و از حیات براى مرگ، و از امور فانى براى حیات باقى، و از آنچه از دست مى رود براى جاى ابدى توشه برگیرد. چنین کس شخصى است که از خدا ترسید در صورتى که تا رسیدن اجل فرصتش داده اند، و تا انجام عمل مهلت در اختیارش گذاشته اند. او مردى است که نفس را دهنه بند زده، و مهارش را در اختیار خود دارد، نفس را با آن دهنه بند از آنچه خدا نهى فرموده بازداشته، و به مهار آن خود را به سوى بندگى حق مى برد.
...
یادش بخیر :)
قسمت هممون ان شاء الله
مصباح بودم
التماس دعا
یا علی مدد