سلام به شما دوستان باحال توبه کارمون!
خب طبق قرارمون میخوایم مختصرا درمورد یه سری گناه صحبت کنیم... گناهانی که ترک اونها راه ترک خ.ا رو بسیار هموارتر میکنه.
جا داره قبلش یه تشکر درست و حسابی کنیم از شما که منت گذاشتین و نظر دادین.
*برای مشاهده کامل پست روی ادامه مطلب کلیک کنین*
در ابتدا باید عرض کنم که درواقع قراره خودمون توی خونه برای گناه مدنظرمون چله بگیریم، یعنی نیازی نیست شما هرروز قدم رنجه بفرمایین و اعلام کنین که مثلا امروز فلان کار رو انجام ندادم! کافیه یه دفترچه کوچیک تهیه کنین و یا مثلا روی کاغذ یه جدول 40 خونه ای بکشین و هرروز که موفق شدین اون گناه رو انجام ندین یه خونه رو علامت بزنین.
اگه خدای نکرده اون کار رو تکرار کردین یه جدول از نو رسم کنین ودوباره شروع کنین (راستی این رو هم بگم که درنظر گرفتن یه تنبیه میتونه خیلی به شما و تقویت اراده شما کمک کنه... مثلا با خودتون قرار بذارین که اگه اون کار رو تکرار کردین فلان غذای مورد علاقتون رو تا یه مدت میل نکنین یا فلان کاری که دوست دارین رو یه مدتی انجام ندین. البته درنظر گرفتن هدیه برای خودتون هم کمک وافری به شما میکنه و باعث ترغیب بیشتر شما برای ترک اون گناه میشه)
خب حالا چطوری گناهمون رو کنار بذاریم؟
از بین گناهان زبانی که توسط شما عزیزان مطرح شد، غیبت، دروغ و فحاشی بیشترین تعداد رو داشتن.
راه انجام ندادن این گناهان هم خیلی سادست... اون هم اینه که قبل از هر حرفی که میخوایم بزنیم، کمی درموردش فکر کنیم. و تا وقتی که اون حرف رو در ذهنمون سبک و سنگین نکردیم به زبون نیاریم. به قول معروف زبونمون رو پشت مغزمون نگه داریم... تاحالا توجه کردین بیشتر وقتهایی که از حرفمون پشیمون میشیم به خاطر اینه که بدون فکر کردن اون حرف رو زدیم؟
اگه یاد بگیریم قبل از هر سخنی کمی فکر کنیم و ببینیم اصلا این حرفی که میخوایم بزنیم در شان یه بچه شیعه هست یا نه... ترک گناهان زبانی برامون خیلی راحت تر میشه.
به عنوان مثال وقتی در جمعی هستین و میبینین بساط غیبت پهنه و شما هم از اون بنده خدایی که داره مورد غیبت واقع میشه اطلاعاتی دارین، اون اطلاعات ممکنه تا سر زبونتون هم بیان اما وقتی درموردشون فکر کنین و ببینین که غیر از کسر شان منفعتی براتون نداره، غیبت نخواهید کرد (البته بهتره هرچه سریعتر از جمع غیبت دوری کنین)
اما برای گناهی مثل دروغ شما خواه ناخواه کمی فکر خواهید کرد (برای نگفتن حقیقت)، با این حال میتونین همون زمان فکر کردن رو هم به این فکر کنین که خدا راضی به حرف ناحق از شما نیست و ناظر بر اعمال شماست... یعنی هرکی ندونه ولی خدا میدونه که دارین کتمان حقیقت میکنین.
درواقع یاد خدا در همون لحظه ای که شما تصمیم دارین کار ناشایستی انجام بدین کمک خیلی زیادی به شما میکنه که اون کار رو مرتکب نشین.
به یاد داشته باشیم دروغ حتی شوخیش هم خوب نیست و در احادیث از شوخی دروغ هم نهی شده...
برای گناهی مثل فحاشی و عفت نداشتن زبان درنظر گرفتن تنبیه خیلی میتونه موثر باشه، مثلا من خودم یه دوست باادب دارم که ازش خواستم هروقت حرف بدی ازم شنید من رو بزنه! البته ایشون لطف میکرد و بیشتر اوقات کتکم نمیزد!! ولی بهم تذکر میداد... و به لطف خدا الان تا حدود خیلی زیادی از اون حرفها فاصله گرفتم.
امیدوارم شما هم با این روش یا هرراهی که به ذهنتون میرسه بتونین بددهانی رو ترک کنین، یادمون نره اطرافیان در این مورد میتونن خیلی موثر باشن.
کاهل نمازی رو چطوری ترک کنیم؟
پی بردن به ارزش هرکاری باعث میشه بیشتر به اون کار توجه کنیم، یکی از راه های موثر و درواقع اصلی ترین راه این هست که تا صدای اذون رو شنیدیم بدون فوت وقت بریم و برای نماز آماده بشیم... حتی اگه وسط سریال مورد علاقمون یا فینال جام جهانی فوتبال باشه! اون دنیا نتیجه بازی رو هرگز از ما نخواهند پرسید!!!
این جمله دوست داشتنی آیت الله بهجت رو حتما شنیدین که نماز مثل لیموشیرینه، هرچی از اول وقت دورتر بشه تلخ تر میشه...
فضیلت نماز اول وقت با نماز غیر اول وقت(!) زمین تا آسمون فرق داره و همین نماز بیشترین کمک رو به ترک خ.ا میکنه.
"آقا امام زمان(عج): هیچ چیزی و عملی مانند نماز بینی شیطان را به خاک ذلت نمیمالد و او را ذلیل نمیکند."
موضوع دوم که اینجا مطرح میشه حضور قلب در نماز هست... گاهی حواسمون اینقدر پرت میشه که یادمون میره داریم با تنها قدرت نظام هستی صحبت میکنیم، بعضی وقتا هم که کلا شک میکنیم نمازمون درست بوده یا نه! سه رکعت خوندیم یا چهار رکعت... یا پنج رکعت!
چه باید کرد؟ از راه های معمول و متداولی که توصیه میشه توجه کردن به معنی ذکرهاییه که در طول نماز گفته میشه
توی یه کتابی(فرزندم این چنین باید بود) از آقای طاهرزاده خوندم که "در لحظه نماز بخونین"
یعنی چی؟ یعنی اینکه حواستون به همون لحظه همون رکن که در حال انجامش هستین باشه و به بعدش فکر نکنین. مثلا موقع رکوع به سجده فکر نکنین، موقع سجده به تشهد و سلام فکر نکنین... منتظر نباشین نمازتون تموم شه تا به بقیه کارهاتون برسین! مثل سر کلاس درس میمونه... اگه مدام به ساعت نگاه کنین و منتظر زنگ تفریح باشین، دقیقه ها منجمد میشن!!! عوضش اگه حواستون و توجهتون رو به درس معطوف کنین متوجه گذر زمان نمیشین و از اون زمان لذت هم میبرین.
توصیه بعدی این هست که قبل از نماز، ذهن و روحتون رو آماده کنین و قلبتون رو متوجه کنین که قراره نماز بخونین، قراره با آفریننده خودتون هم صحبت بشین، قراره ستون دینتون، ستون زندگیتون رو پایه گذاری کنین... خیلی خوبه که اگه براتون امکانش هست، پنج دقیقه قبل اذان وضو بگیرین و به استقبال نماز برید، رو به قبله بشینید و به نعمتهایی که خدا بهتون عطا کرده فکر کنین، یکی دو صفحه قرآن بخونین، دعا کنین.
باور کنین خدا عاشق اینجور حالتای ماهاست... عاشق اینه که ببینه داریم بندگیش رو میکنیم، رو به روش نشستیم و باهاش درد دل میکنیم، هنگام اذون موقع برآورده شدن حاجاته
کاش قدر این زمان طلایی رو بدونیم و از دستش ندیم.
و اما...
چگونه به والدین خود احترام بگذاریم؟
خب دوستان ببینین این موضوع خیلی کلی و گسترده هست و ساعتها باید درموردش صحبت کرد منتهی سعی میکنیم کلیات کاربردی رو درموردش مطرح کنیم، به امید اینکه سودمند باشه.
قبل از هرچیز باید اینو بدونیم که ما هرچقدر هم که خوب باشیم، هرچقدر هم که به مادر و پدرمون خوبی کنیم، باز هم جبران کارهایی که اونها در حقمون کردن و میکنن نمیشه... برای چی این رو گفتم؟ برای اینکه همیشه یادمون باشه هیچوقت هیچوقت ازشون طلبکار نباشیم، حتی توی نگاهمون... حتی توی دلمون
این خیلی مهمه ها! ما باید همیشه خودمون رو مدیون اونها بدونیم
مبادا بهشون غر بزنیم
مبادا وقتی ندارن، نداریشون رو به رخشون بکشیم
مبادا وقتی صلاح ما رو میخوان و دارن به بهترین شکلی که بلدن راهنمایی مون میکنن، انگ تفاوت نسل و درک نکردن و.. بهشون بزنیم
مبادا جلوی دیگران ازشون بد بگیم و ناشکری کنیم...
خداییش بین نعمتهایی که خدا بهمون داده عزیزتر از این دو بزرگوار هم داریم؟ برای چی خدا انقد سر مامان و بابای ما حساسه؟ برای چی تا میگه فقط منو عبادت کنین بعدش بلافاصله میگه به پدر و مادرتون نیکی کنین؟
چگونه برای والدینمون فرزند خوبی باشیم؟
تکنیکی که اینجا وجود داره تکنیک نور - صدا - تصویر - اکشن!!! هست. حالا هر کدوم از اینها چی هستن؟
نور: طلب مغفرت و بخشش گناهانشون از خدا، زیاد برای پدر و مادرمون دعا کنیم... سر نماز، توی ماه رمضون موقع سحر و افطار، سر مجلس اباعبدالله(ع)... هرجا که حس کردیم به خدا نزدیک شدیم یه دعای کوچولو هم که شده برای سلامتی و طول عمر و بخشش گناهانشون کنیم.
خدا وقتی میبینه اینجوری هوای قشنگ ترین نعمتهاش رو داریم، نسبت به ما فوق العاده مهربون تر میشه. وقتی براشون از ته دلمون دعا میکنیم، کینه ای که خدای نکرده ممکنه از سر بچگی و جوونی نسبت بهشون توی دلمون داشته باشیم، از بین میره(کلا برای هرکسی دعا کنین همچین اثری داره و قلبتون رقیق میشه. از این خاصیت دعا خیلی استفاده کنین، خیلی جلو میافتین!)
از نور یه منظور دیگه هم داشتم... اون هم اینه که قلبمون رو نسبت به اونها صاف کنیم، نسبت بهشون مهربون تر باشیم. حتی حتی حتی اگه فکر میکنیم بعضی وقتها حق با ما هست و اونها اشتباه میکنن، این ما هستیم که باید کوتاه بیایم چون به قول بزرگواری، درآینده ما هم از فرزندانمون همین انتظار رو داریم.
【وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا】
(سوره اسراء، آیه 24)
و همیشه پر و بال تواضع و تکریم را با کمال مهربانی نزدشان بگستران و بگو: پروردگارا ، چنان که پدر و مادر ، مرا از کودکی ( به مهربانی ) بپروردند تو در حق آنها رحمت و مهربانی فرما.
صدا: این مورد متاسفانه زیاد دیده میشه و واقعا فراتر از اُف و اینجور حرفاست... تن صدامون خیلی مهمه وقتی داریم با مامان و بابامون صحبت میکنیم.
یکی از مهمترین راه های نشون دادن احترام به هرکسی، طرز صحبت کردن ما و ولوم صدامون هست. اول اینکه اصلا مامان و باباتون رو به اسم کوچیک خالی صدا نکنین، حتی اگه از بچگی عادت کردین! دوم اینکه وقتی دارین صحبت میکنین متواضع و متین باشین. نمیگم خودتون رو بگیرید، نه راحت باشین... اما راحت و باادب!
حتی وقتی از شما دور هستن و کارشون دارین و مجبورین داد بزنین، خیلی خوبه که برید پیششون و حرفتون رو بزنین.
مبادا حرف ناروا از دهان مبارک خطاب به والدین خارج بشه ها!
کم کم انشاالله عادت میکنین که نه تنها درست و مودب با والدینتون صحبت کنین بلکه قربون صدقشون هم میرین! روی این مورد صدا خیلی حساس باشین.
تصویر: یعنی چهره مبارک! حالت نگاه کردن شما به مامان و باباتون مهمه.
"پیامبر اکرم(ص): نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و مادرش عبادت است."
مبادا وقتی ازتون میخوان فلان کار رو انجام بدین، چهره ترش کنین!
وقتی دارن نصیحتتون میکنن یا خاطره ای براتون تعریف میکنن یا کلا باهاتون صحبت میکنن، بهشون نگاه کنین... نرید توی هپروت! حتی وقتی دارن سرزنشتون میکنن باز هم بهشون توجه داشته باشین. اینجور موقع ها(هنگام سرزنش) کافیه سکوت اختیار کنین و سرتون رو به نشونه تایید تکان بدین. بعدش که جو آروم شد درمورد کارتون فکر کنین و اگه دیدین حق با اونها هست ازشون عذرخواهی کنین ولی اگه همچنان فکر میکردین کارتون اشتباه نبوده خیلی محترمانه برید و دلایل عملتون رو باهاشون درمیون بذارین، مبادا دچار تنش بشین و خدای نکرده کاری کنید یا حرفی بزنید که تا عمر دارین از کرده تون پشیمون بشین! حفظ آرامش، اینجا فوق العاده مهمه.
تصویر چهره شما وقتی دارین به مامان و باباتون نگاه میکنین، خیلی خوبه که سرشار از مهربونی و تواضع باشه. به پدر و مادرتون زیاد لبخند بزنین... مبادا غضبناک بهشون نگاه کنیدا... زشته!!!
اکشن: برای نیم ساعت هم که شده دل بکنید از فضای مجازی و وقت بیشتری با والدینتون صرف کنین. باور کنین هیچکس پشت گوشی یا کامپیوترتون، شما رو بیشتر از مامان و باباتون دوست نداره!
درمورد کارهاتون باهاشون مشورت کنین، بذارین حس کنن که نقش مهمی توی زندگیتون دارن. قایم بازی و پنهان کاری شما خیلی ناراحتشون میکنه... کافیه خودتون رو جای اونها بذارین تا متوجه حرفم بشین.
بهشون محبت کنین، کلامی و عملی! اگه روزی ده بار به مامانتون میگین مامان، یبار هم مامان جون صداش کنین!
بوسشون کنین! اگه دست براتون سخته از صورت شروع کنین. اگه از تجربه خودم بخوام بگم، بدون شک میگم که توی عمری که تاحالا از خدا گرفتم، کاری نکردم که برام شیرینتر و لذت بخش تر از بوسیدن مامانم باشه:) بهتون پیشنهاد میکنم از این لذت حلال بوسیدن والدین به راحتی نگذرین.
حتی روایت داریم که اگه والدین در قید حیات نیستن، قبر اونها رو بوس کنین.
کاری نکنین که مردم پدرتون رو خدای نکرده لعن کنن. این حق پدر شما بر گردنتون هست.
موقع راه رفتن ازشون جلو نزنین.
قبل از اونها نشینید.
موقع بیماری ازشون مراقبت کنین، حتی اگه شده از زندگیتون بزنین... انشاالله خدا به خودتون و پدر و مادرتون عمر طولانی بده، حواستون باشه موقع پیری، هواشون رو خیلی بیشتر داشته باشین، دل آدمهای سالخورده مثل بچه ها نازکه، آستانه تحملشون میاد پایین... نگهداری از اونها رو به عهده غریبه ها نذارین... اونها هم میتونستن بعد از تولد شما، رهاتون کنن!!
حواستون به این دوتا فرشته آسمونی زیاد باشه... و یچیز درگوشی بهتون میگم بین خودمون بمونه... به جفتشون احترام بذارینا ولی به مامانتون یخورده بیشتر!
در انتها دوستان گلم، ازتون میخوام که قدر این ماه عزیز، رجب رو زیاد بدونین... ماه استغفاره... از دستش ندین!
یادمون باشه پله به پله باید جلو رفت، یکی یکی روی گناهانتون کار کنین تا انشاالله موفق بشین
یادمون باشه ترک این گناهان کمک وافری به ترک خ.ا میکنه... مخصوصا کسانی که همش به این کناه فکر میکنن و نگرانن که انجامش بدن، کسانی که چهل روز رو با موفقیت پشت سر گذاشتن، کسانی که دوست دارن ارادشون رو از اینی که هست بالاتر ببرن، عزیزانی که درحال ترک هستن... همه و همه اگه سعی کنن بقیه گناهانشون رو هم ترک کنن، ترک خ.ا براشون آسونتر میشه و انشاالله ابدی ترک خواهند کرد.
در آخر تشکر میکنم از آقارضا که اجازه فعالیت به حقیر رو دادن
باتشکر از شما که افتخار دادین و مطلب رو خوندین
و باتشکر از آقا امام زمان(عج) که انشاالله ترک گناهان ما زمینه ای باشه برای تعجیل در ظهور ایشون...
بسم الله
