دعای جبرئیل امین(ع)
فضیلت دعای جبرئیل (ع)
در کتاب مصباح الکفعمی و بحارالانوار از حضرت علی (ع) روایت شده که فرمود:رسول خدا(ص)فرمودند:پشت مقام ابراهیم در حال نماز بودم که جبرئیل به من گفت:ای محمد می بینم که نسبت به امت خود حریص هستی در حالی که خداوند نسبت به بندگان خود مهربان است.سپس پیامبر (ص) خطاب به جبرئیل فرمود:ای برادردم،تو دوست من و دوست امت منی،مرا دعایی یاد بده که امت من،پس از من،مرا یاد کنند.پس جبرئیل گفت:سفارش می کنم تو را به امت خود امر کنی تا سه روز در ایام بیض(روزسیزدهم،چهاردم،پانزدهم)هر ماه روزه بگیرنده و این شریف را بخوانند.براستی که حاملان عرش،عرش را به برکت این دعا حمل می کنند و به برکت این دعا آنان به روی زمین می آیند وبه آسمان می روند.و این دعایی است که که بر روی درها،اتاقها،دیوارها و منازل بهشت نوشته شده،و با این دعا درهای بهشت گشوده می شوند و مردم در روز قیامت با این دعا محشور می گردند.و هر کی از امت تو این دعا را بخواند خداوند عذاب قبر را از وی بر می دارد و وی را از بزرگترین ترسها،و آفات دنیا و آخرت ،به خاطر این دعا حفظ می کند و او را از عذاب آتش می رهاند.سپس رسول خدا درباره ثواب این دعا پرسیدند؛جبرئیل عرض کرد:ای محمد، چیزی از من پرسیدی که قادر به توصیف آن نیستم و قدر آن را کسی جز خدا نمی داند.ای محمد اگر همه درختان دنیا قلم،دریاها مرکب، و همه خلایـق از انس و جن نویسنده ی آن باشند،قادر نخواهند بود ثواب این را دعا را بنویسند.
مشاهده کامل متن در ادامه مطلب
و هر بنده ای که این دعا را بخواند و آزادیش را ازخدا بخواهد خداوند بزرگ او را آزاد می کند. و هیچ طالب حاجتی آنرا نمی خواند مگر اینکه خداوند،حاجت او را در دنیا و آخرت برآورده میسازد او را از مرگ ناگهانی و هول و ترس قبر حفظ می کند و از فقر دنیا نگه می دارد. و حق شفاعت را در روز حساب،به وی اعطا می کند در حالی که صورتش خندان باشد و به برکت،این دعا او را در وادی السلام داخل می کند و در اتاقهای بهشتی سکونت می دهد و وی را از لباسهای بهشتی که تا حال کسی نپوشیده،می پوشاند.
و هرکس روزه بگیرد و این دعا را بخواند خداوند مثل ثواب جبرییل ، میکاییل ، اسرافیل ، عزراییل ، ابراهیم خلیل ، موسی کلیم ، عیسی و محمد(صلوات الله علیهم) را برایش می نویسد.
رسول خدا (ص) فرمودند:همانا من ازکثرت فضائل این دعا که جبرییل (ع) ذکر کرد ،تعجب کردم.
سپس جبرییل (ع) عرض کرد:ای محمد هر کس از امت تو این دعا را یک بار در عمرش بخواند خداوند او را با صورتی مثل ماه شب چهارده،محشور می کند . و مردم سوال می کنند،آیا این شخص پیامبر است؟ملائکه جواب می دهند:او نه پیامبر است و نه فرشته بلکه او بنده ای از بندگان خداوند متعال و از فرزندان آدم است که در عمرش یکبار این دعا را خوانده بود و خداوند به او این کرامت و نورانیت چهره را اعطا کرده است.و هر کس از مردان و زنان این دعا را بخوند من ضامن اویم،همانا خداوند متعال او را عذاب نمی کند و اگر چه گناهانش از کف آب دریاها،قطره های باران ، برگهای درختان و تعداد خلائق اهل بهشت و جهنم بیشتر باشد. و خداوند دستور می دهد برایش ثواب حج نیکو و مقبوله عمره را بنویسند.
و هر کس گرسنه و یا تشنه باشد و چیزی برای خوردن و آشامیدن پیدا نکند و یا بیمار باشد و این دعا ر ا بخواند،خداوند عزوجل از مشکلات او گره می گشاید و او را اطعام داده،از آب سیر کرده و حوائج دنیا و آخرت او را برطرف می کند.
و هر کس مالش دزدیده و یا کسی از او فرار کرده باشد اگر وضو بگیرد،دو یا چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعت یکبار سوره حمد و دو مرتبه سوره اخلاص را بخواند و پس از اتمام سلام نماز،این دعا را بخواند سپس قرآن را در بین دو دستش گرفته و یا زیر سرش قرار دهد خداوند متعال تمام مشرق و مغرب را جمع می کند تا مال او را به برکت این دعا بر می گرداند و اگر از دشمن میترسد،این دعا را برای خود بخواند،خداوند او را در حرز محرّز شده قرار می دهد تا هیچ دشمنی بر وی دست نیابد.
و هر بنده ای این دعا را بخواند خداوند هر قرض و دینی که بر گردن او باشد،عطا می کند و صاحب قرض بر او آسان می گیرد.
و هر کس این دعا را بر مریضی بخواند به برکتش خداوند،مریض را شفا می دهد.
و ای محمد تعجب مکن از فضایل این دعا که برای شما ذکر کردم زیرا اسم اعظم در این دعا وجود دارد.
و زمانی که قاری،این دعا را بخواند و ملائکه و جنّ و انس آن را بشنوند،خواننده آن را دعا می کنند و خداوند دعای آنها را در حق قاری قبول می کند و همه ی اینها برکت است.
و هر کس بخدا و رسولش و این دعا ایمان دارد،نباید در دل خود به آنچه در این دعا آمده تردید راه دهد و خداوند به هر که بخواند بدون حساب روزی می دهد . و هر کس این دعا را بخواند و یا حفظ کند و یا بنویسد،هیچ یک از مسلمانان به وی بخل نمی ورزند.
سپس رسول خدا (ص) فرمودند:این دعا را در هیچ غزوه ای نمی خواندم مگر اینکه به برکت این دعا بر دشمنانم پیروز می شدم و فرمودند:هر کس این دعا را بخواند نور اولیاء به وی اعطا می شود و هر مشکلی برایش آسان می شود.
(مصباح کفعمی ، ص 270 / بحارالانوار ، ج 92 ، ص 364)
بسم الله الرحمن الرحیم
سُبْحانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحَانَهُ مِنْ إلَهٍ مَا أقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِن قَدِیرٍ مَا أعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أجَلَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِیلٍ مَا أمْجَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أرْأفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أعَزَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزیزٍ مَا أکْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أقْدَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیمٍ مَا أعْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا أسْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِیٍّ مَا أبْهَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهیٍّ مَا أنْوَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنیر مَا أظْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أخْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِیٍّ مَا أعْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِیمٍ مَا أخْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِیرٍ مَا أکْرَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَریمٍ مَا ألْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِیفٍ مَا أحْفَظَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِیظٍ مَا أمْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیٍّ مَا أهْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هادٍ مَا أصْدَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِیدٍ مَا أذْکَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ذَاکِرٍ مَا أشْکَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَکُورٍ مَا أوْفَاوُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِیٍّ مَا أغْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِیٍّ مَا أعْطَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أوْسَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أجْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أفْضَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أنْعَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أقْوَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَویٍّ مَا أحْکَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أبْطَشَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاَطَشٍ مَا أقْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَیُّومٍ مَا أحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِیدٍ مَا أدْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أفْرَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أوْحَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أصْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أمْلَکَهُ وَسُبْحَانَهُ مِنْ مَالِکٍ مَا أوْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِیٍّ مَا أعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أکْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَامِلٍ مَا أتَمَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍّ مَا أعْجَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجیبٍ مَا أفْخَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أبْعَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِیدٍ مَا أقْرَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَریبٍ مَا أمْنَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أغْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أعْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أحْسَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أجْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِیلٍ مَا أقْبَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أشْکَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَکُورٍ مَا أغْفَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أکْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبیرٍ مَا أجْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أدْیَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَیَّانٍ مَا أقْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا أمْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أنْفَذَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أخْلَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أقْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أمْلَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِکٍ مَا أقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أرْفَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِیعٍ مَا أشْرَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَریفٍ مَا أرْزَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أقْبَضَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أبْدَأهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادٍ مَا أقْدَسَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أطْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَاهِرٍ مَا أزْکَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَکِیٍّ مَا أبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أعْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ مَا أفْطَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أوْهَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أتْوَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أسْخَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِیٍّ مَا أبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أسْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلَامٍ مَا أشْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أنْجَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أبَرَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارًّ مَا أطْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أدْرَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِکٍ مَا أشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أعْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أعْدَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أتْقَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أحْکَمَهُ وَسُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أکْفَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَفِیل مَا أشْهَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ وَ هُوَ اللهُ الْعَظِیمُ وَ بِحَمْدِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إلَهَ إلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إلَّاَ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ دَافِعِ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَکِیل.
