سلام به همگی
در پست قبلی، برادر عزیزمون آقا رضا توضیحات خوبی رو در رابطه با عامل عصبانیت، و راههای کنترلش ارائه دادن (لینک مطلب)
در اینجا با ذکر چند نکته‌ی تکمیلی، میخواهیم ببینیم چطور میشه به آرامش برسیم و بر خشممون مسلط باشیم؟
 
در این پست، دو مطلب کلی گفته میشه: اول نسبت به افرادی که به دلیل خودارضایی دچار ضعف اعصاب شدن. و دوم راهکارهایی برای کنترل عصبانیت برای همه‌ی افراد.
لبخند بزن
 
 
اما قسمت اول مطلب
این قسمت مربوط به افرادیه که در روزهای اول ترک به سر میبرن.
متاسفانه یکی از مضرات خودارضایی اینه که باعث بهم ریختن آرامش، و در نتیجه عصبانیت زودهنگام میشه. نمیخوام بگم همه دچارش میشن. اما اکثر افرادی که زیاد با خودارضایی درگیر هستن، متاسفانه حس آرامششون رو از دست میدن؛ و در نتیجه یا دچار استرس میشن یا عصبی میشن. (البته برخی هم بطور کلی این مشکلات رو دارن، که ممکنه با خودارضایی بیشتر بشه)
حالا یکی از مسائل خیلی مهم، اینه که توی روزهای اول ترک، کنترل آرامش واقعا سخت میشه. ممکنه آدم حس کنه چیزی کم داره، نگرانه، با کوچکترین حرفی زود بهم میریزه یا عصبانی میشه...
اینها واقعیاتی است که به عنوان مشکل، میتونه راه شما رو سد کنه.
اما نکته‌ای که لازمه بهش توجه بشه اینه که آدم یادش بمونه درصد زیادی از این بهم ریختگی، به دلیل همین خودارضاییه. و همینطور توجه کنه که با انجام دوباره‌ی خودارضایی، ممکنه برای دقایقی ذهن رو از فضای اطراف خالی کنه؛ اما بعد از انجامش، باز هم شرایط و بهم ریختگی درونی بدتر میشه. درست شبیه مواد مخدر.
در نتیجه، گرچه سخت باشه؛ اما اگر انسان در اون موقع تلاشش رو بکنه و خودش رو کنترل کنه؛ مطمئن باشه که به مرور، این حالتها خیلی بهتر میشه و انسان کم کم به آرامش روحی میرسه. و خیلی مهمه که موقع عصبانیت، این نکته در ذهن انسان باشه. اینطوری انسان به آینده امیدوار میشه که قرار نیست این وضعیت اینجور بمونه؛ و در نتیجه برای فرار از شرایط فعلی، سراغ خودارضایی نمیره.
کنترل عصبانیت
 
و اما قسمت دوم مطلب
در اینجا چند راهکار برای کنترل عصبانیت میگم.
 
برای کنترل عصبانیت، سه دسته اقدام میشه انجام داد:
 
اول: عوامل عصبانیت رو از خودتون دور کنید.
 
آدمها معمولا فکر میکنند اول باید عصبانی بشن، تا بعد جلوش رو بگیرن و کنترلش کنن؛ در حالی که بخش عمده‌ای از کنترل عصبانیت، باید قبل از ایجادش باشه.
باید نسبت به خودتون و پیرامونتون دقت کنید و این عوامل رو شناسایی کنید تا بتونید از اونها دوری کنید.
مثلا یکی از موارد، همین خودارضایی بود که بالا هم گفته شد باعث ضعف اعصاب میشه. پس با ترکش، کمک زیادی به کنترل عصبانیت میکنید.
یا مثلا یه نفر خیلی سر یه چیزی که داره؛ حرص میخوره و براش مهمه (در حالی که واقعا هم اون چیز اونقدر ارزشمند نیست). خب باید آدم وابستگیش به اون چیز رو کم کنه تا مثلا اگه کسی اون رو ازش گرفت، عصبی نشه. این مساله، یک حقیقت مهمه که متاسفانه خیلی از بهم ریختنها، در اثر نگاه غلط ما به زندگی و هدف زندگی، پیش میاد.
یا مثلا یه محیطی هست که آدم اگه بره اونجا عصبی میشه. خب اگر ضروری نیست نره؛ خصوصا مواقعی که خودش هم حال و حوصله نداره.
یا مثلا آدم خودش رو برتر از دیگران می بینه، و همین باعث میشه اگه کسی کوچکترین چیزی بهش گفت، عصبی بشه.
 
اینکه آدم با چه افرادی هم ارتباط داره، خیلی تاثیرگذاره. اگه با فرد با صبر و حوصله مرتبط باشید، روی اخلاق شما تاثیر میذاره، و بالعکس‌.
 
به هر حال نکته‌ی اول اینکه این عوامل رو پیدا کنید و حلشون کنید.
 
دوم: اقدامات لازم در موقع عصبانیت رو انجام بدید.
 
برخی کارها حکم یک پارچ آب یخ رو دارن؛ که با انجامشون، آدم حسابی سرد میشه.
مثلا اون زمان که عصبی هستید سعی کنید حرفی نزنید و صبر کنید تا آروم بشید.
ذکر صلوات رو بگید.
تغییر وضعیت بدید. مثلا اگه نشستید، بلند شید و قدم بزنید. یا اگر ایستاده‌اید، بنشینید.
برید وضو بگیرید و اگر موقعیتش هست، قرآن بخونید. یا یک صوت آرامش بخش گوش کنید. یا اگر عصبانیتتون ادامه داره، میشه کلیپی ببینید که حالتون رو عوض کنه، مثل کلیپ طنز. خوردن آب سرد یا دوش آب سرد گرفتن هم خیلی موثره.
و اگر در موقعیتی هستید که کسی یا چیزی داره روی اعصابتون راه میره؛ اگر ضرورتی به موندن نیست، اون مکان رو ترک کنید.
 
این اقدامات باعث کنترل عصبانیت میشه. که البته به مرور باید تمرین کنید تا دیگه یادتون باشه که اون زمان باید اینطوری رفتار کنید‌.
وضو هنگام خشم
 
سوم: عوامل ایجاد آرامش رو برای خودتون فراهم کنید.
 
یکی دیگه از عوامل موثر، انجام کارهایی برای بیشتر شدن آرامشه. قرار نیست شما همیشه منفعل عمل کنید. بلکه اگر تلاش کنید که حس آرامش در شما بیشتر بشه؛ باعث میشه همیشه چندین درجه زیر دمای جوش باشید :)
به عنوان مثال، نذارید اطرافتون بهم ریخته باشه. نظم در وسایل، باعث آرامش میشه.
همچنین رسیدگی و نظم در کارها هم آرامش رو تامین میکنه. اگه مرتب کارهاتون عقب بمونه، درگیری ذهنی درست میکنه و باعث میشه زود عصبی بشید.
با توجه به سلیقه‌تون، میتونید در فضای اطرافتون از رنگها و تصاویر زیبایی استفاده کنید که آرامش بخشه.
سعی کنید بین کارهاتون، برنامه‌های مفرحی رو هم برای خودتون قرار بدید.
با دیگران صحبت کنید. صحبت کردن ایجاد همدلی میکنه و انرژی‌های درونی شما رو تخلیه میکنه. و حتما دقت داشته باشید که با صدای پایین و آرام باشه.
گاهی هم شما ممکنه نسبت به فرد خاصی حساس شده باشید که در ارتباط با اون فرد، دچار عصبانیت بشید. توی راهکار اول اگر گفتیم از این شرایط دوری کنید؛ اما توی این راهکار میگیم در مواردی که لازمه ارتباط داشته باشید (مانند نزدیکان)، راهش اینه که در مواقعی که آرومید، نسبت به اون فرد محبت کنید. حرفهای محبت آمیز بزنید؛ براش هدیه بگیرید. این کارها باعث میشه اون فرد جایگاه ویژه‌ای در دلتون پیدا کنه و خودبخود نتونید دیگه بهش تندی کنید.
 
امیدوارم نکات براتون کاربردی باشه