سلام دوستان
مطلبی رو میخوام به جهت تذکر خودم و شما خوبان، باهاتون در میون بذارم.
هر یک از ما انسانها در پشت این صورت جسمانی خودمون، یک صورت برزخی داریم، که اونه که چهره ی حقیقی ما رو نشون میده.
شاید من یا شما به ظاهر خیلی هم انسان های زیبایی باشیم، اما... چهره ی حقیقی مون خیلی متفاوت باشه :(
و یا بالعکس؛ ممکنه اصلا ظاهر زیبایی نداشته باشیم، اما چهره ی حقیقی مون نورانی و زیبا باشه :)
راستی میدونید صورت برزخیه ما رو چی میسازه؟؟؟
در ادامه ی مطلب بخوانید
همین اعتقادات و اعمال و رفتارمون. همین هاست که حقیقت من و شماست.
ای برادر تو همان اندیشه ای
ما بقی تو استخوان و ریشه ای
کسی که دنبال انجام اعمال صالح و خیر باشه، قطعا چهره اش هم نورانی و زیباست (حتی اگه سیاه پوست باشه)
اما کسی که بیش از هرچیز دنبال هواهای نفسانی خودش باشه، قطعا چهره ای زشت و کریه پیدا میکنه.
و هر کدوم از تمایلات انسان هم که غلبه داشته باشه، متناسب با همون، انسان چهره ی برزخیش بصورت یک حیوان درمیاد.
مثلا کسی که مدام حقه بازی میکنه، به شکل روباه میشه
کسی که روحیه ی عصبانیت و خشونت داره، صورت برزخیش تبدیل به سگ میشه
و یا کسی که مدام شهوت پرستی میکنه، تبدیل به خوک میشه...
اما کار شیطان اینه که این گناهان و پلیدی ها رو برای ما زیبا جلوه میده، و ما رو از حقیقت اونها غافل میکنه.
یادمون نره که این چهره چیزی نیست که بعد از مرگمون بخواد بوجود بیاد. بلکه همین الآن همراهمونه. حقیقتی که داریم باهاش زندگی میکنیم. اما چه بسا متوجهش نیستیم.
گاهی ممکنه اصلا حواسمون نباشه، اما داریم از اون خوی انسانی فاصله میگیریم.
خداوند در قرآن درمورد احوال فردی که وارد صحنه ی قیامت میشود، میفرماید:
فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید (۲۲ق)
پس ما پرده ها را از مقابل چشمانت کنار زدیم، و تو امروز (در روز قیامت) تیزبین خواهی بود.
بله، اون روز فقط پرده ها کنار میره. و چهره ای که عمری باهاش زندگی کردیم، هم بر ما و هم بر دیگران نمایان میشه.
و این همون ستارالعیوب بودن خداست، که عمری برای ما پرده پوشی میکنه؛ و میگه تا توی این دنیاست، هنوز هم بهش مهلت میدم و اون صورت حقیقیش رو مخفی نگه میدارم که جلوی دیگران عزت و آبروش حفظ بشه.
دوستان عزیزم، بیایید تا فرصت تغییر هست، اگر تا به اینجای کار رو خوب جلو نرفتیم، ولی بقیه ی راه رو اصلاح کنیم و خودمون رو تغییر بدیم.
درسته الآن خبری نیست و متوجهش نیستیم و راحت داریم زندگیمونو میکنیم؛ اما فردا...
آبرو و اعتبارمون یک طرف...
اما بدتر از اون اینکه قراره با پیغمبر خدا روبرو بشیم با همین صورت حقیقی😔
قراره با امیرالمومنین و حضرت زهرا روبرو بشیم
و با امام زمانمون...
خدا کنه صورتی غیر از انسان نداشته باشیم😑
💠تمام اینها رو گفتم
اما ناامیدی هم در کار نیست.
فقط یک بازگشت کافیه. یک توبه ی حقیقی و از ته دل...
گفتن یه اشتباه کردم و آدم میشم...
همین کار رو تمام میکنه... البته بشرط استقامت.
در آخر صحبتم، برای به تصویر کشیدن غفاریت خدای ذوالجلال، فقط همین ماجرای کوتاه رو از جناب شیخ رجبعلی خیاط که خودشون صاحب چشم برزخی بودن و حقایق رو می دیدن، نقل میکنم:
جناب شیخ رجبعلی خیاط میفرمود:
در یکی از شب های جلسه، رفقا شخصی را آوردند که وقتی من نگاه کردم [به باطن او] وحشت کردم و دیدم سه نوع حیوان درنده است که مربوط به سه رذیله اخلاقی او بود .پس از پایان جلسه وقتی به آن شخص نگاه کردم دیدم به شکل انسان درآمده است . تا آن موقع مفهوم «یا سریع الرضا» را متوجه نشده بودم که اگر خدا بخواهد در یک جلسه ازهمه ی بدی های ما صرف نظر میکند.
